התנין הקטן רוצה להיות חבר של הג'ירפה ועושה דברים שטותיים כדי לזכות בתשומת הלב שלה. הג'ירפה לא מבחינה בו עד שתאונה קטנה מפגישה ביניהם.
יחסי חברות בין הילד וזולתו הם היבט מרכזי בהתפתחותם החברתית של ילדים. במהלך השנתיים הראשונות לחייהם ילדים משחקים ראשית לבד, ובהדרגה גדלה התעניינותם באחר והם משחקים ...
פעילות בגן ובכיתהמחנכת יקרה,
יחסי חברות בין הילד וזולתו הם היבט מרכזי בהתפתחותם החברתית של ילדים. במהלך השנתיים הראשונות לחייהם ילדים משחקים ראשית לבד, ובהדרגה גדלה התעניינותם באחר והם משחקים במקביל זה לזה, תוך התבוננות בילדים אחרים, והתקרבות ושיתוף הדרגתיים. עם התפתחות מיומנויותיהם החברתיות, ילדים יותר משתפים אחרים במשחק שלהם. הם נוטים להתקרב לילדים מסוימים העושים דברים דומים ומופיעים ניצני חברות.
בדומה למבוגרים, חברויות הן משמעותיות בעולמם של ילדים. יחד עם זה, משמעותה של חברות עשויה להיות שונה מאשר אצלנו, המבוגרים. עבורנו פירושה שיתוף, הבנה הדדית וחיבה הדדית בין שני אנשים החווים קשר המבשיל ומתפתח עם הזמן, ואילו לילדים יש מושג יותר "ראשוני" של חברות. עבורם חבר הוא מי שנעים להם איתו, מבלה עמם זמן רב במשחק, ואולי אף חולק עמו את חפציו האישיים. במילים אחרות, אצל ילדים החברות מתורגמת לדברים מוחשים ומעשיים, בניגוד לתחושות האמון והתמיכה העמוקות יותר המאפיינות את החברות בין מבוגרים.
ילדים, כמו מבוגרים, שונים זה מזה במהירות שבה הם בונים חברויות עם זולתם. הדבר תלוי באישיות של הילד, במידת הבשלות הרגשית והחברתית, וכן בהזדמנויות ובתמיכה שהילד מקבל מהמחנכת וההורים בבניית חברויות.
חשוב שנעניק לילדים הזדמנויות למפגשים מהנים ביניהם וליצירת חברויות ושנסייע להם לרכוש מיומנויות שיקלו עליהם לבנות חברויות, למשל מיומנויות של שיתוף פעולה ודו שיח.
הסיפור התנין הקטן מחפש חבר מהווה הזדמנות להתייחסות לנושא החברות ושיח על חוויות של ילדים עם חברים. להלן מספר רעיונות שיכולים לסייע בכך.
קריאה מהנה!
تنشأ علاقات الصّداقة بين الطّفل والآخرين مع تطوّره الاجتماعي؛ فالطفل حتى بداية سنته الثالثة يلعب في أغلب الأوقات بمفرده، وقد يراقب غيره من الأطفال دون مشاركتهم اللعب. في عمر الثالثة يزيد اهتمام الطّفل بأطفالٍ آخرين، ويتحوّل لعبه إلى "لعبٍ متوازٍ" شبه اجتماعيّ؛ بمعنى أنّه يلعب إلى جانب أطفال آخرين وقد يستخدم ذات الألعاب، لكنه قليل التّدخل فيهم والتّأثير على مجرى اللّعب.
مع تطوّر مهاراته الاجتماعيّة المختلفة، يصبح الطّفل أكثر مشاركةً مع الآخرين، وتظهر ميوله لبعض الأطفال الّذين يشاركونه اهتماماته، فتنشأ بوادر الصّداقة. من المهمّ الالتفات إلى أنّ معنى "الصّداقة" للأطفال يختلف عن معناها لنا نحن الكبار. ففي حين تعني الصّداقة لنا المشاركة، والتّفاهم، والعاطفة المتبادلة بين شخصين، وهي علاقة تنضج وتتطوّر مع الزّمن؛ يحمل الأطفال الصّغار مفهومًا "بدائيًّا" عن الصداقة. فالصّديق في نظرهم هو من يحبّهم، ويقضي معهم وقتًا طويلاً في اللّعب، وقد يشاركهم أغراضه الخاصّة. بمعنًى آخر، لصداقات الأطفال ترجماتٌ ملموسة وعمليّة، بخلاف الشعور بالثّقة والدعم الذي يميّز صداقات الكبار.
يختلف الأطفال- كما الكبار- في سرعة بناء الصّداقات مع أطفالٍ آخرين. يتعلّق الأمر بمستوى نضوج الطّفل العاطفي والاجتماعي، وبمدى مساندة المربّية والأهل للطّفل في بناء هذه الصّداقات. قد يختلف الأطفال عنّا- الكبار- في طرق بناء صداقاتهم، ومن الهامّ أن نكون حسّاسين لذلك، وأن نحترم طرقهم، ولا نفرض عليهم رؤيتنا؛ وفي ذات الوقت أن نوفّر فرصًا للقاءات ممتعة بين الأطفال تحفّز بناء الصّداقات، وندعمهم في اكتساب مهاراتٍ تسهّل بناء الصّداقات مثل مهارات التّعاون والحوار.
توفّر لك قصّة "التّمساح الصّغير يبحث عن صديق" مدخلاً ممتازًا للعمل على موضوع الصّداقة. نشاركك بعض الأفكار:
